Facebook

Volg ons

Ik heb een melkvriendin, ze heet Emma. Als ik in de melkput stap en de eerste koeien komen binnen, zoekt Emma haar plek bij het trapje. Rustig herkauwend kijkt ze toe hoe ik aan het werk ben. Ook als ik er even langs wil, doet ze rustig een stap achteruit waarna ze snel haar plek weer inneemt.

 

Tijdens het melken waardeer ik haar ‘gezelligheid’. Ze staat er heerlijk rustgevend te kauwen en toe te kijken. Het lijkt soms net alsof we even samen kunnen kletsen: van ijsvrij, gladheid en temperaturen van -12 naar een boswandeling in een shirtje in het ‘op-een-na laatste’ februari weekend. Het ijsweekend zette alles op scherp om zaken vorstvrij te houden en de wegen begaanbaar, kan de melkauto uberhaupt melk komen halen? De vorst bleven we voor; en met de shovel konden we de weg en het erf begaanbaar maken.

 

De voorjaarsvakantie houdt haar naam hoog dit jaar! Dat geeft een energieboost op de voorjaarsschoonmaak, machines klaarmaken en de wandelingen over het land om de draagkracht te beoordelen. Kunnen we het bemesten van het gras al inplannen? De fluitende vrolijke vogels die we horen, maar ook de vogels die genieten van de pinda’s en bolletjes opgehangen in de tuin.

 

Ik kan genieten van de kauwende, rustig toekijkende Emma tijdens het melken. Zo heeft iedere koe haar eigen karakter en verhaal. Onlangs kwam Mina bij ons in de stal wonen; ze werd getypeerd als nieuwsgierig en haantje de voorste. Ach dachten wij… Dat zal wel wat meevallen als je net nieuw bent. Toen we het hekwerk even open hadden gezet om een koe van het stro terug naar de groep te doen, stond Mina al op de voergang. Nieuwsgierig met haar kralogen te kijken wat we aan het doen zijn. Karakter dus!

 

Ondertussen komen de laatste koeien de melkstal in. Snel gaat Emma achteruit, ze moet er vlug tussen. Want… Dat laatste plaatsje in de melkstal, dat is absoluut niets voor haar! Daar staat Sjoukje.

 

Geke Enting

 

© 2019 MelkNatuurlijk