Facebook

Volg ons

Ik voel mijn telefoon trillen in mijn broekzak: een whatsappbericht. Terwijl ik mij probeer te focussen op mijn bestellingen, spiek ik toch even.

‘Bijna kerst, alvast een voorproefje! Succes met de laatste drukke dagen en alvast een hele gezellig kerst.’ Als bijlage een screenshot van een artikel uit een landelijke krant met als titel ‘Vooruitboeren’.

 

Ik glimlach en stop mijn telefoon weg. Zonder het artikel te lezen weet ik waar het over gaat. De afzender van het berichtje is namelijk mijn nicht. Ze raadde mij onlangs een boek aan, geschreven door onder andere haar werkgever, die tevens Rijksadviseur voor het landschap is.

 

De titel en subtitel van het boek prikkelde mij meteen: ‘Boer doet leven; de boer van de toekomst bestaat al’. Geprikkeld dus. Enigszins uit nieuwsgierigheid, anderzijds uit irritatie. Deze combinatie van gevoelens zorgt er ook nu weer voor dat ik de telefoon weg leg, omdat het werk eerst af moet. Voor ik het weet ben ik al appende een half uur verder en dat kan ik me nu niet permitteren.

 

Eerst focus op de bestellingen. De decembermaand, en zeker de dagen voor kerst, weten velen onze boerderijwinkel te vinden. Daar zijn we erg blij mee.

 

Nadat ik de laatste vleesbestelling heb klaargezet pak ik een bak koffie en mijn telefoon om het artikel eens rustig te bekijken.

 

Het afgelopen jaar was op zijn zachtst gezegd turbulent voor ons allen door corona. We worden allemaal uit onze comfortzone gehaald en gedwongen ons leven anders in te delen dan we gewend zijn, en bij nieuwe maatregelen weer anders. En dat vinden we moeilijk, we hadden zoveel plannen voor de komende tijd, ze vallen allemaal in het water.

 

Iedereen, op een enkeling na, wil het liefst dat alles weer ‘normaal’ wordt. Bij weer een persconferentie vraagt bijna elke Nederlander zich af, gooien deze nieuwe maatregelen geen roet in ons (kerst) eten? Hardop vraag ik mij af: ‘Is het met boeren niet net zo?’ Constant veranderende regelgeving. Vaak op korte termijn gecommuniceerd. Een hoop onzekerheden. Wat kan er wel en wat kan er niet doorgaan? Ballonnetjes die opgelaten worden, maar waarbij de invulling ontbreekt. Toekomstplannen van familiebedrijven die daardoor in duigen vallen.

 

Na het lezen van het krantenartikel heeft mijn nieuwsgierigheid het, voor nu, gewonnen. Stiekem hoop ik dit boek onder de kerstboom te vinden. Ik heb wel zin in twintig verhalen van pioniers, gestart vanuit persoonlijke motivatie. Niet anders omdat het moet maar omdat het kan. Omdat het bij hen kan en bij hun situatie past. Net zoals bij ons.

 

Hopelijk gooien de nieuwe maatregelen geen roet in het eten….

 

Elvira van Maanen

 

© 2019 MelkNatuurlijk